exposities ABK
KuuB, Ruimte voor Kunst en Cultuur, is opgericht in het voorjaar van 2012 door Jaap Röell (1946) en zijn zoon Louk Röell (1975). Het is een ruimte waar tal van initiatieven op het terrein van kunst en cultuur kunnen plaatsvinden ingebed in exposities van hedendaagse beeldende kunst. Zij willen een hoge kwaliteit en een lage drempel samen laten komen in deze schitterende ruimte in het hart van de stad.Galeriehouder Jaap Roell, heeft in overleg met het beeldhouwerscollectief een tiental ABK-leden geselecteerd voor een voorjaarsexpositie.
KuuB bevindt zich midden in het Museumkwartier van Utrecht, vlakbij de Pieterskerk.
Pieterstraat 3
3512 JT Utrecht
 |
Deel deze expositie op Facebook |
deelnemende ABK-leden:
» July Wickel
July Wickel (1947) werkt voornamelijk in een van de meest arbeidsintensieve materialen: steen! Voor haar tactiele stenen beelden gebruikt zij meestal hardsteen of marmer: het Belgisch hardsteen om zijn vele mogelijkheden van grijs en donker en het witte Italiaanse marmer om het spel met het licht. Door de jaren heen vormen landschappen, architectuur en techniek haar inspiratiebronnen, waarbij zij zoekt naar de grens tussen figuratie en abstractie. De schakering in oppervlaktebewerking van de steen, ruw naast gepolijst, maken haar verhaal duidelijk. July Wickel werkt óók in opdracht, voor zowel particulieren als bedrijven. (Tuinbeelden, gedenkstenen, relatiegeschenken etc.) Tevens geeft zij les aan » Katrien Vogel
Geschiedenis, groei en doorgaande lijnen komen terug in de beelden die Katrien Vogel maakt. Haar monumentale werk bestaat uit beelden gemaakt voor een plek, binnen en buiten, waarbij ze zich laat beïnvloeden door de beoogde omgeving. » Ike van Cleeff
Wezens uit een Gedroomd Land » Barbara Kluiver
Groeien is een terugkerend thema in het werk van Barbara Kluiver. Daarnaast wordt de verbindig gezocht. De locatie maakt daarmee vaak intergraal onderdeel uit van de beelden. Diverse materialen worden gebruikt en onbewerkt materiaal wordt in het beeld verwerkt. » Karin Dekker
Karin Dekker construeert beelden van staal, gebruik makend van eenvoudige en herkenbare vormen, zoals geometrische figuren en vormen uit de dagelijkse omgeving : tandwiel, zon, trap, pijl, raster, balletje
Tot voor kort was het werk veelal kleurig, strak en mathematisch ogend. Deze beelden suggereren een beweging die zich schijnbaar eindeloos in de ruimte kan voortzetten. Tegenwoordig last ze uit kleine stukken plaatstaal beelden, die uiteindelijk worden vernikkeld of verzinkt. Zo ontstaan transparante objecten, die de omgeving veeleer in het gefragmenteerde oppervlak op lijken te nemen, dan dat ze ruimte innemen. » Deirdre McLoughlin
Het keramische werk van Deirdre McLoughlin is sculpturaal te noemen. Zacht glooiende vormen die aanvankelijk vrij gesloten, maar de laatste jaren heel open van karakter zijn. Alsof de klei ter plaatse de lucht omsluit maar deze toch voldoende uitweg biedt. Deirdre McLoughlin (Dublin 1949) studeerde filosofie, geschiedenis en Engelse literatuur in Dublin, maar ging zich met klei bezighouden na haar kennismaking met de keramische sculpturen van Rosemary Andrews in Amsterdam (1972-1974). Vanaf die tijd is het medium klei haar uitdrukkingsmiddel bij uitstek. Ze kwam in aanraking met de sculpturale keramiek van Sonja Landweer, werkte enkele jaren in Japan (1982-1985), waar ze werd geïnspireerd door de geometrische vormen in het werk van Yasuo Hayashi, reisde door China, richtte een eigen studio in Dublin op, maar vestigde zich in 1988 definitief in Amsterdam. Daar ontstaan de glad gepolijste, eenvoudige vormen die òf zelfstandig òf in groepsopstellingen gepresenteerd worden. » Wim Bakker
In de monumentale, archetypische beelden en installaties van Wim Bakker speelt het spanningsveld tussen zijn en niet zijn een duidelijke rol. Het zijn meestal transparante, soms interactieve bouwwerken waardoor de omringende ruimte en de verschijningsvorm samenvallen. Veel werken worden specifiek voor een plek gemaakt waardoor er een bijzondere wisselwerking ontstaat. De formaten en materialen zijn divers. » Jack Prins
Jack Prins vindt zijn beelden bij wijze van spreken langs de kant van de weg, in een soort niemandsland. Waar mensen een afrastering hebben gemaakt in de vorm van hekjes, paaltjes, gespannen draad of gaas, ontstaat bijvoorbeeld onder invloed van tijd, mens en dier een wat chaotische verzameling waar zijn oog op valt. Op zijn speurtochten legt hij sporen, structuren, lijnen of onverwachte combinaties van materialen, vormen en contrasten vast in stapels foto's, krantenknipsels en tekeningen. » Hubert Zeeman
In zijn meer dan 25-jarige loopbaan heeft hij steeds gezocht naar nieuwe mogelijkheden en ontwikkelingen. Hij probeert zichzelf daarbij te blijven verrassen met een non-stop ontdekkingsreis door de waarneming en het vertalen daarvan in materie. Het middel blijkt het doel, waarbij de producten - de beelden - , als getuigen van dat proces in de wereld komen te staan. » Martina Otto
In haar werk onderzoekt ze de wrijving tussen ideaal en werkelijkheid. |
