Tijdens zijn studie wiskunde ontwaakte bij hem de behoefte om tastbare vorm te geven aan zijn gevoelswereld. Hij volgde een beeldhouwopleiding in Utrecht en aan de Rijksacademie in Amsterdam. "Een figuratief beeld kan heel abstract zijn als de richtingen allemaal op elkaar rijmen of juist contrasteren. De verhouding van lengtes en diktes met elkaar kan muzikaal zijn, een spel voor de zintuigen. Als dat alles samengaat met wat het beeld voorstelt en met de emotionele lading ervan, kun je iets hebben van een hoger niveau dan simpel realisme. Aan een goed beeld valt vaak nog wat te ontdekken, het blijft stralen. Het is heerlijk om zon beeld steeds helderder te maken. Daar doen ook maatvoering ten opzichte van omgeving en plaatsing aan mee. Ik heb jaren aan statische, stabiele beelden gewerkt, vast en compact door ritme, herhaling, gericht op ingekeerdheid of onafhankelijkheid. Ik ben tussen de heuvels opgegroeid en zie overeenkomsten tussen mensen en een glooiend landschap. We zijn ontstaan uit natuurbestanddelen en hebben ook een lichamelijke gelijkenis met bijv. heuvels, bomen, golfslag, wolken en vult u maar in. Ook onze emoties lijken hier op. Zo ontstaan ook beelden van voorbijgaande verschijnselen. Nu worden de beeldende middelen tevens op een ander soort aanwezigheid gericht, meer de stroom in/om de mens dan het vaste, liggende, zittende, blijvende gevoel. Voor de bewegende beelden wordt meer uitgegaan van optreden, actie ten gevolge van emotie." klik nu voor meer informatie over Huub van Meerwijk Groeien is een terugkerend thema in het werk van Barbara Kluiver. Daarnaast wordt de verbindig gezocht. De locatie maakt daarmee vaak intergraal onderdeel uit van de beelden. Diverse materialen worden gebruikt en onbewerkt materiaal wordt in het beeld verwerkt. De beelden bestaan uit gefragmenteerde lichaamsdelen en hebben alledaagse themas als onderwerp. De elementen uit de directe belevingswereld worden vergroot en vervormd. klik nu voor meer informatie over Barbara Kluiver Hanneke de Munck werkt in verschillende technieken - zij modelleert in was, gips en klei voor bronzen beelden en hakt in diverse soorten natuursteen. Zij werkt vanuit de figuratie, stoelend op de klassieke traditie, met een heel eigen symboliek, weergegeven door mens- en dierfiguren. Beweging speelt bij haar een essentiële rol. Zij weet steeds de sterkste spanning te vangen, het moment van overgang van de ene in de andere beweging, een gewrichtspunt waarop de figuur in een volmaakte balans is. Engelen, vogels, draken en dansers zijn voor Hanneke de Munck symbolen en spirituele energie. Alles geeft een aspect weer van de mens die de synthese tussen de tegenstellingen vindt en zich vrij beweegt in het onmetelijke universum. Op 25 mei 2010 werd het gedenkbeeld dat Hanneke de Munck maakte van Osip en Nadezjda Mandelstam onthuld in Sint Petersburg, waar het een week eerder arriveerde op zijn plek in de tuin van de Faculteit der Letteren van de Staatsuniversiteit. Sya van 't Vlie doet hiervan verslag in het zomernummer van het blad 'Beelden'. [url=http:/sites.google.com/site/metiesse/laatste-nummer/extra-artikel]klik hier[/url] om het artikel in zijn geheel te lezen. klik nu voor meer informatie over Hanneke de Munck Vincent Pluijmers is op 17 maart 2010 overleden. (Geboren op 5 augustus 1947). "Ik droom van vrijheid, totale vrijheid, een vrijheid die alleen kan bestaan als ik afstand zou doen van vrienden, huis, liefde, kinderen. Een vrijheid die mij dood ongelukkig zou maken. Een droom die ik vertaal in beelden. Lang waren dat veelal menselijke figuren van ijzerdraad en krantenpapier, maar meer en meer maakten die plaats voor machines/constructies van metaal, plexiglas en hout. Machines waarmee ik vluchten kan. Weg kan vliegen. Vluchtmachines." klik nu voor meer informatie over Vincent Pluijmers | De homo ludens (spelende mens) is een onuitputtelijke inspiratiebron voor Else Ringnalda. Ze probeert zich een voorstelling te maken van mensen in een ideale samenleving. Deze mensen zijn gelijkwaardig ongeacht geslacht, geloof, ras of geaardheid. Het zijn individuen met een creatieve, onafhankelijke geest. De beelden tonen mensen, verzonken in hun spel. klik nu voor meer informatie over Else Ringnalda Beeldhouwer in steen, hout en brons: In krachtige lijnen en gestileerde vormen probeer ik de essentie van mijn onderwerp te vangen. Bij het zoeken naar die essentie kom ik uit op de eenvoud van uitdrukken. klik nu voor meer informatie over Jan Hinfelaar Mila van Beek maakt voornamelijk dieren, maar ook maskers en mensfiguren in natuursteen als albast, speksteen ,marmer, en belgisch hardsteen. klik nu voor meer informatie over Mila van Beek Na haar studie aan de Rietveldacademie was Ellen Klijzing betrokken bij de theater- en performanceproducties van de theatergroep Dogtroep. De ervaringen die zij opdeed bij deze experimentele groep zijn van grote invloed op haar kunstenaarsschap. Daarvan getuigen vooral het gebruik van onorthodoxe materialen en haar voorkeur om hiermee haar beelden en objecten te doen ontstaan. Die materialen zijn daarbij de inspiratiebron van het verbeelden van haar ideeën. Centraal in haar werk staat het begrip beweging, het thema dat zij via haar experimenteel materiaalgebruik wil realiseren en waarbij sprake kan zijn van een continue proces van verandering, van groei en voortgang. Het materiaal dat Klijzing gebruikt biedt haar die mogelijkheid; ingrepen van de kunstenaar en het benutten van bv. weersinvloeden op het materiaal kunnen leiden tot onverwachte resultaten die de beeldende impact van haar werk versterken. Dat hierbij het kunstenaarschap van Ellen Klijzing in het kiezen en benutten van de beeldende mogelijkheden een belangrijke rol speelt is uiteraard evident. klik nu voor meer informatie over Ellen Klijzing | In Welmoed Koekebakker's beelden gaat het om de spanning tussen kracht en kwetsbaarheid, tussen mannelijk en vrouwelijk en tussen scherpe en zachte vloeiende vormen. Welmoed brengt die spanning tot uitdrukking in de eerste plaats in de vorm, maar ook in verschillende bewerkingen van de steen. Afhankelijk van de bewerking kan de steen toegankelijk lijken, zelfs transparant, of hermetisch gesloten. Zo ontstaan eigenzinnige beelden met organische vormen, vaak doorsneden door abrupte lijnen of juist door zachte gleuven en glooiingen, die uitnodigen om aangeraakt te worden. Ook spiegelingen (van licht in steen en van licht in water) zijn een terugkerend thema in Welmoed's werk. Inhoudelijk zijn veel beelden geïnspireerd op ervaringen van de beeldhouwster tijdens haar werk in India, Irak en Soedan, die op haar netvlies staan als ze in haar atelier aan het werk is. klik nu voor meer informatie over Welmoed Koekebakker |